Ik ben Johannes van der Sluis, 40 jaar, uit Rotterdam-Zuid, onverzorgd, ik heb geen huisdieren en mijn hobby is poëzie. Omdat ik niet meer bij mijn ouders woon, heb ik hun een brief geschreven; eerst aan mijn vader en twee jaar later aan mijn moeder. Ik heb gesproken op een huwelijk, een begrafenis en een boekpresentatie, dat overigens ook een soort begrafenis is. Dit hoop ik vaker te doen, of zoals een vriend van me onlangs opmerkte: ‘Ik ben dol op begrafenissen. Niets is leuker dan de dood. Echt een feest. I love it!’ Mijn wieg stond al naast de begraafplaats en daarom wordt mijn poëzie ook het beste gewaardeerd door degenen die al onder de groene zoden liggen. Ik maakte een gekopieerd boekje liefdespoëzie getiteld Poëzie voor beginners . Het meisje voor wie het was bedoeld had me al afgewezen. Vele afwijzingen waren eraan voorafgegaan en vele volgden – ik was gedoemd tot het romantische dichterschap, of voorbestemd voor iets anders. Vandaag kwam ik met de trein lang...