Fucker

Schrijver, kunstenaar en theatermaker Nina de la Parra (1987) werd geïnterviewd door Het Parool (12-2) naar aanleiding van haar boek Make women come. Over het thema Valentijnsdag zegt ze: 'Ik merkte toen ik dit boek schreef dat veel van mijn liefdes en ervaringen zijn gecentreerd rond Valentijnsdag. Juist dat verlangen naar romantiek is vernietigend voor een rustige relatie. Valentijnsdag staat voor alles waar je je van wilt ontdoen. Maar steeds komt het weer om de hoek, en ben je toch weer teleurgesteld dat er niets is gebeurd - en dat je je hebt laten meeslepen. Ik hoop zo dat vrouwen mijn boek gaan kopen voor Valentijnsdag en het aan een vriendin of een leuke, vrouwelijke collega cadeau doen. Zodat het een keer niet om relaties draait, want Valentijnsdag is een fucker voor alle singles.' 

Valentijnsdag is spannend voor pubers, een verkapt vruchtbaarheidsfeestje als de lente al een beetje in de lucht hangt, verder is ze de geïnstitutionaliseerde, mierzoete versie van romantiek, maar toch is daar de begrijpelijke pijn van iedere single als hij niet op zijn hoede is: elke ballon in de vorm van een hart een kaakslag, elke roos een dolkstoot, elk liefdesliedje een bombardement.  
Ik verbaas me wel dat De la Parra de vernietigende werking van romantiek onderstreept. Ik associeer Valentijnsdag niet met vernietiging. Maar goed, kunnen het verlangen naar romantiek en een 'rustige' relatie niet samengaan? Zijn romantiek en spanning zelfs niet noodzakelijk voor een al dan niet rustige relatie, net zoals een goede ruzie op zijn tijd? Die rust kun je ook niet instellen zoals de thermostaat. De waarlijk rustige relatie lijkt me een kaars die langzaam uitgaat.
De la Parra's interview is doorspekt met agressieve Engelse frasen, maar frustratie is helemaal niet meer nodig - De la Parra is representatief voor een bepaald type vrouw - men kan zich gewoon hier aanmelden. De mannen die zich hebben aangemeld zullen oog hebben voor het genot van de vrouw, waar De La Parra aandacht voor vraagt, reken maar van yes, daar zal ik als koppelaarster hoogstpersoonlijk op toezien. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Macht

Afbeelding
Sinds ik meedeelde dat er een nieuwe liefde in mijn leven is, buitelden sommige mensen in mijn omgeving zich over elkaar om hun bemoeizuchtige, brutale en soms ronduit onfatsoenlijke mening te geven op de, ik geef het toe, toch wat gecompliceerde situatie. Doorgaans vrouwen, maar ik bedoel daar verder niets mee, ze kunnen het waarschijnlijk niet helpen. Hoe dan ook, het was een fout om in mijn enthousiasme pril geluk te delen en gezien de reacties heb ik de betrokkenen laten weten dat ik niets meer zal zeggen over mijn liefdesleven, wat ook zal gelden voor eventuele liefdes in de toekomst.  Twee dames meldden op basis van - ja wat eigenlijk, hun eigen gevoel wellicht - met zoveel woorden dat ik met niets anders meer bezig was. Zelfs als, dan bepaal ik zelf nog wel even waar ik me allemaal mee bezighoud, en is er ergens een handboek dat voorschrijft hoelang je je bezig bent met de liefde? Anderhalf uur per dag? 25 minuten? Als de kinderen naar bed zijn? Tijdgebrek is dus niet de reden d
Read more »

End of story

Afbeelding
Onlangs kwam mijn lieve zus even boven bij me om een ovenschaal af te geven. ‘Ik heb al je blogjes met plezier gelezen,’ zei ze bij de deur, ‘maar die laatste, die is bij ons rondgegaan, daar wilden we het nog met je over hebben.’ Daar sta je dan: de schrijver die aanklaagt als aangeklaagde, de ovenschaal klaar om in de oven geschoven te worden, met het zwaard van Damocles boven je hoofd, en toch een beetje in je ijdelheid gestreeld omdat mensen, ook al komen ze uit je omgeving, zich iets aantrekken van wat je schrijft, al is plezier natuurlijk beter. ‘Het is zo zonde dat het daar eindigt,’ en ze pakte haar telefoon erbij, ‘en dan met zo'n doodshoofd.’ Ze liet me het Mexicaanse masker zien. Ik houd van doodshoofden en maskers, ook van Mexico, al ben ik er nooit geweest, maar die smaak is niet universeel. Ik verdedigde me door te zeggen dat ik met een hart in mijn handen aankwam en dat sommigen het pakten, op de grond gooiden en vertrapten. Dat is me al zo vaak overkomen, door het l
Read more »

Keuzemenu

Afbeelding
'Toen De Balie een avond over polyamorie organiseerde, zat de zaal vol,' stond in een artikeltje in PS van de Week  (1 oktober 2022) over het fenomeen dat vooral zou opduiken onder 'grootstedelingen tussen de 26 en 30'. Niet verwonderlijk, die generatie is nogal op zichzelf gericht, is mijn indruk, het gaat altijd over henzelf, en polyamorie is niet zozeer een uiting van meer liefde beschikbaar te hebben voor de ander, als wel meer liefde voor zichzelf te zoeken. De snoepwinkel, maar alles op en top functioneel: een om de huur mee te delen, de ander voor de seks na een middagje squashen, en de laatste voor 'het goede gesprek' en de tedere kussen op z'n tijd. Er wordt geworsteld met openheid over deze organisatie -  gepaster dan voorkeur - want is het wel maatschappelijk geaccepteerd? Ik ben geen conservatief, God bewaar me, idealiter zou polyamorie in de wet verankerd moeten kunnen worden door middel van polygamie. Zoals in Senegal, met het verschil dat vrou
Read more »