Langeafstandsrelatie


Gisteravond in the Fillmore in Minneapolis, Minnesota, zag ik een van mijn favoriete bands aller tijden, The Smoking Popes uit Chicago. Ze speelden in het voorprogramma van Jawbreaker, net zo legendarisch, maar niet zo dierbaar voor mij als The Smoking Popes. Overigens, ook Morrissey noemde hen eens een van zijn favoriete bands. De zanger is een romantische crooner, ondersteund door punk rock gitaren en drums. Het was de eerste keer, want ze komen nooit naar Europa. Werk en familie vermoedde ik, maar voordat de show begon, praatte ik met gitarist Eli. Ik vertelde hem dat ik al 25 jaar fan was en vroeg of ze niet naar Nederland konden komen. 'Josh doesn't like to fly,' antwoordde hij. Dat is zijn broer en de zanger/lead gitarist van de band. Misschien dat ze zelfs helemaal ophouden met touren. 

Na de show kwam Josh naar het merch-tafeltje omdat zijn bandleden hadden verteld dat ik hem graag wilde ontmoeten. 'O jij bent die jongen uit Holland,' zei hij. 'Je meent toch niet dat je het land bedoelt?' Ik beaamde dat, waarop hij verbouwereerd zei: 'Ik dacht dat het om Holland, Illinois, ging.' Hij zei dat hij niet kon vliegen, maar ze zouden wel in de regio van Chicago spelen, 'so you have to do the flying.' Ik suggereerde een boot. 'Dat is een goed idee,' zei hij. 'Who knows.' Romantisch ingestelde mensen laten zich vervoeren per boot, zoveel is duidelijk, en ik dacht eraan hoe het zou zijn om een geliefde te hebben op een ander contintent die niet wil vliegen en dat alle offers door de ander moeten worden gebracht. Ach, in een langeafstandsrelatie in hetzelfde huis is er soms eveneens sprake van één iemand die de offers brengt. 



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Macht

Afbeelding
Sinds ik meedeelde dat er een nieuwe liefde in mijn leven is, buitelden sommige mensen in mijn omgeving zich over elkaar om hun bemoeizuchtige, brutale en soms ronduit onfatsoenlijke mening te geven op de, ik geef het toe, toch wat gecompliceerde situatie. Doorgaans vrouwen, maar ik bedoel daar verder niets mee, ze kunnen het waarschijnlijk niet helpen. Hoe dan ook, het was een fout om in mijn enthousiasme pril geluk te delen en gezien de reacties heb ik de betrokkenen laten weten dat ik niets meer zal zeggen over mijn liefdesleven, wat ook zal gelden voor eventuele liefdes in de toekomst.  Twee dames meldden op basis van - ja wat eigenlijk, hun eigen gevoel wellicht - met zoveel woorden dat ik met niets anders meer bezig was. Zelfs als, dan bepaal ik zelf nog wel even waar ik me allemaal mee bezighoud, en is er ergens een handboek dat voorschrijft hoelang je je bezig bent met de liefde? Anderhalf uur per dag? 25 minuten? Als de kinderen naar bed zijn? Tijdgebrek is dus niet de reden d
Read more »

End of story

Afbeelding
Onlangs kwam mijn lieve zus even boven bij me om een ovenschaal af te geven. ‘Ik heb al je blogjes met plezier gelezen,’ zei ze bij de deur, ‘maar die laatste, die is bij ons rondgegaan, daar wilden we het nog met je over hebben.’ Daar sta je dan: de schrijver die aanklaagt als aangeklaagde, de ovenschaal klaar om in de oven geschoven te worden, met het zwaard van Damocles boven je hoofd, en toch een beetje in je ijdelheid gestreeld omdat mensen, ook al komen ze uit je omgeving, zich iets aantrekken van wat je schrijft, al is plezier natuurlijk beter. ‘Het is zo zonde dat het daar eindigt,’ en ze pakte haar telefoon erbij, ‘en dan met zo'n doodshoofd.’ Ze liet me het Mexicaanse masker zien. Ik houd van doodshoofden en maskers, ook van Mexico, al ben ik er nooit geweest, maar die smaak is niet universeel. Ik verdedigde me door te zeggen dat ik met een hart in mijn handen aankwam en dat sommigen het pakten, op de grond gooiden en vertrapten. Dat is me al zo vaak overkomen, door het l
Read more »

Keuzemenu

Afbeelding
'Toen De Balie een avond over polyamorie organiseerde, zat de zaal vol,' stond in een artikeltje in PS van de Week  (1 oktober 2022) over het fenomeen dat vooral zou opduiken onder 'grootstedelingen tussen de 26 en 30'. Niet verwonderlijk, die generatie is nogal op zichzelf gericht, is mijn indruk, het gaat altijd over henzelf, en polyamorie is niet zozeer een uiting van meer liefde beschikbaar te hebben voor de ander, als wel meer liefde voor zichzelf te zoeken. De snoepwinkel, maar alles op en top functioneel: een om de huur mee te delen, de ander voor de seks na een middagje squashen, en de laatste voor 'het goede gesprek' en de tedere kussen op z'n tijd. Er wordt geworsteld met openheid over deze organisatie -  gepaster dan voorkeur - want is het wel maatschappelijk geaccepteerd? Ik ben geen conservatief, God bewaar me, idealiter zou polyamorie in de wet verankerd moeten kunnen worden door middel van polygamie. Zoals in Senegal, met het verschil dat vrou
Read more »