Levenselixer

'In bed heb ik zó vaak gedacht: en ik dan?' is de titel boven het interview met zangeres Jo Sarah (Het Parool, 1 april 2022). Ze heeft een liedje gemaakt, 'Juicy', over de 'orgasmekloof'. Ze bezingt haar ideale avond, waarmee ze hoopt duidelijk te maken dat het seksuele plezier van een vrouw niet ondergeschikt moet zijn aan dat van een man. Ze is zo goed als naakt te zien, daarbij kundig gebruikmakend van sappig, tropisch fruit. Die vruchten symboliseren volgens Jo Sarah de vrouwelijke lichaamssappen. Ze is niet boos op mannen, 'veel mannen doen het niet expres, ze weten niet beter.' Te zijner tijd wil ze vrouwen voorlichten en als de tijd rijp is ook mannen bij dergelijke evenementen betrekken. 

Als je het mij vraagt, is het probleem in dezen dat er nooit onderscheid wordt gemaakt tussen seksualiteit en sensualiteit. Slechts één letter verschil, maar dat is een wereld. Erotiek hebben we, eveneens niet puur gericht op de daad, maar de doorsnee man denkt daarbij al gauw aan pikante lingerie. Sensualiteit is gericht op de zinnen, dus alles wat we tot onze beschikking hebben om de werkelijkheid mee af te tasten, in dit geval om van die werkelijkheid te genieten. Sensualiteit heeft iets subtiels, iets zachts, misschien zelfs teders, en de vrouw is simpelweg sensueler, haar hele lichaam dient bij het liefdesspel te worden betrokken. Wat echter wordt onderbelicht bij het opeisen van meer genot voor de vrouw, het kan toch ook prettig kan zijn, voor beide partijen, als de man hungry like the wolf is en de ander verscheurt? Vrouwen willen toch ook niet altijd Prince, maar soms gewoon een 'sexist pig'? Of zoals That Dog zingt in 'Gagged and Tied': 'And I don't care if you don't treat me like a lady / and i don't care just sit there and don't disobey me / don't treat me like a lady.' Het ruige werk zeg maar, al klinkt hier ook regie in door. Met andere woorden, stemming en participatie, een spel, ook dat van de liefde wordt gespeeld vanaf twee spelers, lijkt me bepalend. 

Een dag later stond in dezelfde krant dat meeuwen Amsterdam als supermarkt beschouwen. Jo Sarah zegt in 'Juicy' in feite: 'Ik ben geen supermarkt, maar natuur.' Of zoals ze in het interview zegt over de vrouwelijke lichaamssappen: 'Levenselixer.' De man is doorgaans te vergelijken met producten in uitverkoopwagentje bij de kassa (70% korting), boterhamworst, omdat de houdbaarheidsdatum die dag zal verstrijken. 



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Macht

Afbeelding
Sinds ik meedeelde dat er een nieuwe liefde in mijn leven is, buitelden sommige mensen in mijn omgeving zich over elkaar om hun bemoeizuchtige, brutale en soms ronduit onfatsoenlijke mening te geven op de, ik geef het toe, toch wat gecompliceerde situatie. Doorgaans vrouwen, maar ik bedoel daar verder niets mee, ze kunnen het waarschijnlijk niet helpen. Hoe dan ook, het was een fout om in mijn enthousiasme pril geluk te delen en gezien de reacties heb ik de betrokkenen laten weten dat ik niets meer zal zeggen over mijn liefdesleven, wat ook zal gelden voor eventuele liefdes in de toekomst.  Twee dames meldden op basis van - ja wat eigenlijk, hun eigen gevoel wellicht - met zoveel woorden dat ik met niets anders meer bezig was. Zelfs als, dan bepaal ik zelf nog wel even waar ik me allemaal mee bezighoud, en is er ergens een handboek dat voorschrijft hoelang je je bezig bent met de liefde? Anderhalf uur per dag? 25 minuten? Als de kinderen naar bed zijn? Tijdgebrek is dus niet de reden d
Read more »

End of story

Afbeelding
Onlangs kwam mijn lieve zus even boven bij me om een ovenschaal af te geven. ‘Ik heb al je blogjes met plezier gelezen,’ zei ze bij de deur, ‘maar die laatste, die is bij ons rondgegaan, daar wilden we het nog met je over hebben.’ Daar sta je dan: de schrijver die aanklaagt als aangeklaagde, de ovenschaal klaar om in de oven geschoven te worden, met het zwaard van Damocles boven je hoofd, en toch een beetje in je ijdelheid gestreeld omdat mensen, ook al komen ze uit je omgeving, zich iets aantrekken van wat je schrijft, al is plezier natuurlijk beter. ‘Het is zo zonde dat het daar eindigt,’ en ze pakte haar telefoon erbij, ‘en dan met zo'n doodshoofd.’ Ze liet me het Mexicaanse masker zien. Ik houd van doodshoofden en maskers, ook van Mexico, al ben ik er nooit geweest, maar die smaak is niet universeel. Ik verdedigde me door te zeggen dat ik met een hart in mijn handen aankwam en dat sommigen het pakten, op de grond gooiden en vertrapten. Dat is me al zo vaak overkomen, door het l
Read more »

Keuzemenu

Afbeelding
'Toen De Balie een avond over polyamorie organiseerde, zat de zaal vol,' stond in een artikeltje in PS van de Week  (1 oktober 2022) over het fenomeen dat vooral zou opduiken onder 'grootstedelingen tussen de 26 en 30'. Niet verwonderlijk, die generatie is nogal op zichzelf gericht, is mijn indruk, het gaat altijd over henzelf, en polyamorie is niet zozeer een uiting van meer liefde beschikbaar te hebben voor de ander, als wel meer liefde voor zichzelf te zoeken. De snoepwinkel, maar alles op en top functioneel: een om de huur mee te delen, de ander voor de seks na een middagje squashen, en de laatste voor 'het goede gesprek' en de tedere kussen op z'n tijd. Er wordt geworsteld met openheid over deze organisatie -  gepaster dan voorkeur - want is het wel maatschappelijk geaccepteerd? Ik ben geen conservatief, God bewaar me, idealiter zou polyamorie in de wet verankerd moeten kunnen worden door middel van polygamie. Zoals in Senegal, met het verschil dat vrou
Read more »