Dark Academia

Terwijl ik zaterdag in de stoptrein van Tilburg naar Nijmegen een artikel in Hollands Maandblad van Philip Huff over de systematische achterstelling van vrouwen door de eeuwen heen aan het lezen ben, zit ik verstopt achter een vierzits met drie studentes die alledrie dezelfde lange kaki regenjas dragen, twee met dezelfde lichtbruine, dunne leren broek, de ander een gewone dunne bruine broek, twee met blond haar, vermoedelijk geverfd, een met een staartje, en een brunette met een staartje. 

'We zitten bij Oss of zo' roept de blonde studente met het staartje, ze heeft een hese stem, en vervolgens vertelt ze dat haar vriend als ze naar een feestje gaan haar altijd appt: ‘Zullen we apart gaan?’ ‘Dat is echt niet goed, hoor,’ zei een ander, ik kon niet zien wie. Daarop vertelde ze dat hij haar weleens ‘wakker neukte’, ‘dan word je drie uur wakker en dan liggen we gewoon te neuken.’ Waarna ze ietwat beschaamd lacht. ‘Lekker, toch?’ zegt een ander zonder twijfel. Wij noteren: iemand wakker neuken is niet grensoverschrijdend, althans niet in (quasi-)relaties, apart op feestjes verschijnen terwijl je iets hebt wel. 

De andere blonde studente vertelt over een jongen met wie ze omgaat. ‘Ik moet het echt afkappen, maar het is gewoon gezellig.’ De brunette zegt: ‘Isa zei, “als ’ie nou knap was."’ Ik dacht aan The Happy Few, en ook aan Dark Academia. Op naar Albion, the ship sails on course!