Heathcliff

's Avonds laat na een wandeling vanaf Top Withens in Haworth aangekomen bij hun appartement pal naast de kerk en het kerkhof - de details van onze wandeling zijn te poëtisch om in proza te worden vervat - riep het blonde meisje, ik liep voorop: 'Jij bent onze Linton.' Een compliment, want zij vond Heathcliff slecht, en Cathy ook.
'In iedere man schuilt een Heathcliff,' antwoordde ik, ook om het zwartharige meisje te plezieren. Toen we afscheid namen zei de blonde: 'Moeten we niet contactgegevens uitwisselen of zo?' Ik werd ongemakkelijk, maar toetste nummer en e-mailadres in op haar telefoon, terwijl ik vroeg: 'Hebben jullie je sleutels nog wel?' Er was wat ingenomen.
'Goed dat je het vraagt,' zei de zwartharige, ze controleerde het, en zei vervolgens broeierig: 'Anders slapen we op jouw kamer.' Het was mij niet helemaal duidelijk geworden of ze een vriend had.
'Ik zal een gentleman zijn,' zei ik koeltjes, terwijl ik dacht: ik zou haar de kleren van het lijf scheuren.
Tot zover een korte voetnoot bij wat beschaving heet.