Honger


Al de hele week heb ik nauwelijks honger. Op een gegeven moment ging ik googelen op 'verliefdheid' en 'honger' en ik moest concluderen: ik ben verliefd. Ik heb de betrokkene geïnformeerd dat ik niet kan eten - ze vroeg waarom niet, een vraag waaruit blijkt dat a) zij vooralsnog een uitstekende eetlust heeft, b) ze het wel weet, maar gewoon al dan niet uit plezier meer wil horen over mijn toestand, of een combinatie - maar ik heb achterwege gelaten dat ik haar wel wil opeten. Niet in overdrachtelijke zin, ik wil haar echt letterlijk opeten. De vraag is nu: gaat deze verliefdheid, ook door omstandigheden - altijd die verdomde omstandigheden - mij verteren? Laat ik ernaar streven om haar te consumeren, inzake de liefde geldt immers ook: het is eten of gegeten worden. En de dichter heeft niets te verliezen, er is immers altijd de literatuur, die sloerie. Een schrale troost, maar de rest van de mensheid wacht slechts tranen en een bedorven eetlust.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Macht

End of story

Keuzemenu